آموزه های فکری و مبانی اندیشگی شاهنامه بهترین نمونه و الگو برای بنیاد جامعه ای مطلوب و آراسته به اصول انسانی است؛ چنان که برخی از محققان، جهان بینی فردوسی را بهترین الگو برای پی ریزی جهانی متعادل همراه با سعادت نسبی دانسته اند. «خرد»، «داد» و «دهش» سه رکن اصلی اندیشۀ فردوسی را در شاهنامه تشکیل می دهند و در کنار آنها مفاهیمی همچون شادزیستن، عبرت آموزی و تأمل در دنیای فانی، معمای مرگ و تقدیر، آزادی و آزادگی و بسیاری مفاهیم دیگر. . . در بیان هنرمندانۀ سراینده کاخ بلند نظم، مجال بروز یافته اند. کارکردهای زبانی شاهنامه و دامنۀ ظرفیت سازیهای زبانی و دغدغه های ارزندۀ چهرۀ ماندگار فرهنگ ایران برای پی ریزی بستری از عناصر و امکانات زبان فارسی و نامها و واژه های اصیل فارسی، ازدیگر وجوه اهمیت حماسه ملی ایران است که در این مقاله به صورت کلی به آن اشاره شده است. همچنین بیان هنری فردوسی در سه محور «سادگی زبان»، «لحن و موسیقی» و «اصول بلاغی و بدیعی» تحلیل و بررسی شده است.

بخش عمده مصادیق نمودهای فرهنگ عامه یا فولکلور را ادبیات و ترانه ها، طرح ها و نقش ها، موسیقی و غیره دربرمی گیرد، از این رو، چندان شگفت آور نیست اگر در استفاده از قابلیت های نظام مالکیت فکری، حقوق ادبی- هنری را به عنوان نخستین قالب برگزینیم، چرا که موضوعات مورد حمایت آن، قرابتی بسیار با آثار فولکلوریک دارد. این آثار را می توان در دسته های گوناگون مورد حمایت حقوق ادبی و هنری از قبیل: آثار ادبی، موسیقیایی، هنرهای تجسمی و غیره قرار داد و ممکن است در بدو امر این گونه به نظر برسد که نظام مزبور به نحوی مطلوب می تواند این نمودها را مورد حمایت قرار دهد کما اینکه برخی از نظام های حقوقی نیز این رویکرد را برگزیده و شباهتی تام، میان این دو برقرار کرده اند. با این وجود، تدقیق در پیش شرط های حمایت در نظام حقوق ادبی - هنری، این واقعیت را آشکار می سازد که به رغم شباهت اولیه میان موضوعات حمایت، نمودهای فرهنگ عامه فاقد بسیاری از شروط اولیه و بنیادین اثر قابل حمایت در نظام ادبی و هنری هستند. پدیدآورندگی، دارندگی حقوق، اصالت و ابتکار، ثبوت در قالب مادی و محدودیت طول مدت حمایت از آثار، همگی از اصول بنیادین این نظام حقوقی هستند که حمایت بر پایه آنها اعطا می شود. در مقابل، نمودهای فرهنگ عامه با هیچیک از این شروط حمایت تطبیق نمی یابند. بهرغم این مشکلات، بسیاری از صاحب نظران و حقوق دانان تلاش نموده اند مفاهیم پیش گفته را با توجیهاتی گوناگون بر نمودهای فرهنگ عامه نیز تطبیق دهند و از این طریق، با تغییراتی اندک، نمودهای مربوطه را تحت گستره حمایتی نظام حقوق ادبی و هنری قرار داده و از مزایای آن بهره بگیرند. با این حال به نظر میرسد به رغم شباهت موضوعات، شروط حمایت در نظام پیش گفته را به سختی می توان در مورد نمودهای فولکلوریک احراز کرد، علاوه بر این، هدف از حمایت برای این دو دسته از آثار با یکدیگر بسیار متفاوت است. این تفاوتها در عمل، نه تنها موجب ورود استثنائات بسیار بر نظام ادبی- هنری برای جا دادن آثار فولکلور به عنوان موضوعات قابل حمایت در این نظام خواهد شد، بلکه در نهایت نتیجه ای مطلوب نیز به دست نخواهد داد، از این رو، به نظر می رسد تحمیل آثار فولکلوریک بر نظام حقوق ادبی- هنری برای هیچیک از دو سوی رابطه سودی نخواهد داشت و مطلوبتر آن است که درصدد طراحی یک نظام حمایتی ویژه برای این موضوعات برآییم.

جهان حاضر، عصر رسانه های نوین است؛ عصری که در آن رسانه جزئی جدایی ناپذیر از زندگی انسان است. دنیای امروز با حضور گسترده ی فناوری های نوین ارتباطی در تمام زوایای زندگی، معنا می یابد. رسانه های نوین هنری جایگاه مهمی در آموزش هنر و توسعه فرهنگ را دارا می باشند. رسانه های هنری نوین چون ویدیو آرت، چیدمان، عکاسی، هنر مفهومی، هنر دیجیتال، هنر اجرا و. . .، رکن بسیار مهمی به خصوص از نظر آموزشی و ارائه و معرفی آثار هنری و فرهنگ درجامعه دارند. در این پژوهش به نقش رسانه های نوین هنری در آموزش فرهنگ و ارتقاء جامعه شهری پرداخته می شود تا به این سوال پاسخ دهد، رسانه های نوین هنری چگونه در امر آموزش فرهنگ و ارتقاء جامعه شهری نقش پیدا می کنند؟ هدف از این نوشتار شناخت بیشتر رسانه های نوین هنری، و کارایی آن در عرصه آموزش و فرهنگ سازی در جامعه می باشد. در این پژوهش روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی است. نتایج بر این است که، رسانه های نوین به مدد امکانات فناورانه، با امکان باز تولید آثار هنری و همین طور روند مشارکتی شدن و همکارانه بودن، می تواند در امر آموزش و فرهنگسازی در جامعه تأثیر بسزایی داشته باشد. این پژوهش می تواند در جهت افزایش اقبال و آگاهی عمومی به رسانه های نوین هنری و در جهت ارتقاء جامعه شهری مورد استفاده قرار گیرد و به این وسیله و با شناخت توانایی های رسانه هنری نوین می توان در فرایند تولید و توسعه فرهنگ و آموزش و شکوفایی جامعه قدم برداشت.

امروزه تلفن های همراه هوشمند، با دو ویژگی متمایز خود، یعنی صفحات نمایش لمسی و امکان نصب اپلیکیشن های هنری، به مثابه یکی از جلوه های رسانه های دیجیتال، وضعیت جدیدی از فرآیند تولید و انتشار هنر را به وجود آورده اند. این رسانه، با مادیت زدایی از فرآیند تولید هنر و تکثیر آن، ویژگی های متنی و فرامتنی نوینی را به فرهنگ دیداری افزوده اند که در بستر خود، نقطه مولد مفاهیم بدیعی بر فرهنگ بصری دیجیتال است؛ تبیین و مفهوم سازی این پدیده بصری نوین، گامی است به سوی شناخت مختصات فرهنگی تصویر در رسانه دیجیتالی آن چه حول محور «جامعه نمایشگرها»، مفهوم می یابد. این پژوهش، با اتخاذ روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به اطلاعات و منابع کتابخانه ای، با مطالعه چندین نمونه از اپلیکیشن های هنری تلفن همراه هوشمند، بر آن است تا ویژگی های فرهنگ بصری برآمده از تولید هنر در نرم افزارهای تلفن همراه را با توجه به آرای متفکران پیشگام در طرح مفهوم فرهنگ بصری دیجیتال، چون لو مانوویچ و اندرو دارلی، بررسی کند. نتایج پژوهش حاکی از آن است؛ هنر رسانه ای نوین با عزیمت از تصویر به اسکرین و جامعه نمایشگرها، به مفاهیمی نوین در عادتواره بصری، نظیر خصوصی سازی سیار و ارتباطات خانه به دوش، حاضرآماده های دیجیتال و تغییر فضای مصرف. . . دامن زده اند.

ظروفی را که جانورسان بوده و دارای روزنه ورود و خروج مایع باشند تحت عنوان ریتون طبقه بندی می کنند. ریتون ها ظروف آشامیدنی هستند که در هنر ایران بسیار به چشم می خورند. موجودات مورد استفاده در ساخت این ریتون ها شامل انواع حیوانات واقعی و تخیلی می شود. در دوره اشکانی با توجه به گستردگی قلمرو اشکانیان میتوان شیوه ها و سبک های متفاوتی را در ساخت این ریتون ها تاثیرگذار دانست. تنوع سبکی موجود در شکل و تزیینات ریتون های اشکانی به خوبی تنوع شیوه های هنری در قلمرو اشکانیان را به نمایش می گذارد. با دقت در جلوه های هنری ساخت ریتون ها و تحلیل شکل، ساختار و تزیینات به خوبی می توان ردپای هنری اقوام مختلف از جمله ساکنان آسیای مرکزی، هنرمندان ایرانی و هلنی را در این اشیا تشخیص داد. مهم ترین شیوه های قابل شناسایی، دو سبک هلنی و ایرانی است. بازنمود فرهنگ هلنی از طریق نمایش خدایان المپی و اساطیر مرتبط با آنها، نیم تنه های برهنه زنان و نیز چهره های خدایان تجلی یافته است. تاثیر هنر ایرانی به استفاده از نیم تنه جانوران تخیلی، حیوانات اهلی و نیز جنگ میان حیوانات مربوط می شود. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل ریتون های اشکانی پرداخته و تلاش دارد با توجه به این تنوع هنری و سبکی طبقه بندی منطقی را برای ریتون های اشکانی پیشنهاد کند.

مقدمه و هدف پژوهش: فرهنگ شهروندی به عنوان یک مفهوم جدید در هزاره سوم، به شکل مستقیم تحت تاثیر مهارت های اجتماعی شهروندان قرار دارد. مقاله حاضر در همین راستا هدف خود را شناسایی رابطه دوره های آموزشی مهارت های اجتماعی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با فرهنگ شهروندی قرار داده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای آن، پیمایشی توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری در مقاله حاضر عبارتست از کلیه شهروندان شرکت کننده در دوره های آموزش مهارت های اجتماعی منطقه هشت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در شش ماهه نخست سال 1395 خورشیدی که شامل 400 نفر است. نمونه مورد مطالعه به صورت تصادفی و به حجم 196 نفر به پیشنهاد فرمول کوکران انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از دو پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر طیف لیکرت 5 سطحی برای سنجش مهارت های اجتماعی و فرهنگ شهروندی (به ترتیب مشتمل بر 20 و 22 سوال). یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که رابطه معنا داری بین آموزش مهارت های اجتماعی و فرهنگ شهروندی شهروندان مراجعه کننده به مراکز منطقه8 سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران وجود دارد. نتیجه گیری: با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد همبستگی مثبت و معناداری بین آموزش مهارت قابلیت بیان افکار در تبادلات اجتماعی، آموزش مهارت دانش نسبت به نقش ها و ارزش های اجتماعی، آموزش مهارت های حل مسئله، آموزش مهارت های ایفای نقش های اجتماعی و فرهنگ شهروندی در جمعیت آماری مورد مطالعه وجود دارد. البته شواهد آماری کافی برای اثبات همبستگی آموزش مهارت درک شرایط مختلف اجتماعی و فرهنگ شهروندی یافت نشد.

مقدمه و هدف پژوهش: ترویج و گسترش فرهنگ کتاب خوانی یکی از مهم ترین وظایف کتابخانه های عمومی هست. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تاثیر و نقش کتابخانه های عمومی وابسته به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در ترویج فرهنگ کتاب خوانی می پردازد.روش پژوهش: پژوهش حاضر پک پژوهش پیمایشی میدانی است که با استفاده در پرسشنامه در بین جامعه آماری مراجعه کنندگان کتابخانه های سازمان فرهنگی و هنری تهران به انجام رسیده است. با استناد به جدول تعیین نمونه آماری کوگران 384 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید که با در نظر گرفتن خطای احتمالی 422 پرسشنامه در بین مراجعان 38 کتابخانه توزیع گردید.یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که بین دانش و مهارت کتابداری کتابدارن و مسوولان کتابخانه ها و میزان برآورده شدن نیاز مراجعه کنندگان، بین میزان منابع اطلاعاتی کتابخانه و میزان جذب مراجعه کنندگان، بین نحوه بر خود و رفتار کتابدارن و مسوولان و میزان مراجعه به کتابخانه، بین میزان امکانات و تجهیزات کتابخانه و افزایش انگیزه کتاب خوانی، بین استفاده از وسایل ارتباطی نوین مانند اینترنت و استفاده از منابع دیداری و شنیداری در کتابخانه و افزایش میزان علاقه به کتاب خوانی و نیز بین میزان ساعات کاری کتابخانه و جذب کاربران بالفعل و بالقوه کتابخانه رابطه وجود دارد.نتیجه گیری: این پژوهش پس تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش به این نتیجه رسیده است که برای ترویج فرهنگ کتاب خوانی، در این کتابخانه ها برای اداره امور کتابخانه از کتابداران استفاده شود، با ارزیابی از جامعه استفاده، منابع اطلاعاتی مورد نیاز آنها تامین شود، کتابخانه از تجهیزات نوین ارتباطی و کتابخانه ای استفاده نماید و برای رفاه حال مراجعان با افزایش ساعت کاری بصورت چند شیفتی اداره شود.

مداخله دولت در حوزه فرهنگ در بزرگترین بعد سازمانی حقوق اداری در شمایل وجود وزارتی برای فرهنگ و هنر بروز می کند. امری که در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز وجود دارد. این پژوهش با هدف مشخص نمودن مواجهه دولت با فرهنگ و هنر، با بررسی رفتار و عملکرد کلی مسیولان وزارت فرهنگ، در پی آثار وجود این وزارت در ایران است که تاکنون از منظر حقوقی در پرتو رویکرد دولت و صلاحیت های وزارت بررسی نشده است. نتیجه حکایت از این دارد که «قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» مصوب 1365، نقشه راه این مداخله را مشخص نموده و با عنایت به صلاحیت های تعیین شده قانونی؛ این وزارت، بی طرف و برای صرف حمایت از فرهنگ و هنر نبوده و اتفاقا با جانبداری در دولتی ایدیولوژیک، رسالت اصلی خود را هدایت و ارشاد نمایانده است. وزارت فرهنگ در کنار آثار مثبتش که پژوهش مستقلی نیاز دارد، در ورطه عمل، آثار نامطلوب عملی بر آثار هنری و هنرمندان برجای گذاشته که می توان آنها را در قامتی کلی، ذیل این عناوین جای داد: دو قطبی کردن فضای هنری، تاثیر منفی بر ذوق و خلاقیت هنری، تبعیض میان هنرمندان، پر رنگ شدن مسیولان به جای هنرمندان، بزرگ نمودن دولت و افزایش بوروکراسی منفی، ایجاد تبعیض در اخذ تسهیلات و نیل مسیولان وزارت به ریالیسم و پراگماتیسم حقوقی.